En nu heel Gaudí bezienswaardigheden bezoeken!

We bleven vandaag iets langer liggen. Niet te lang, want het blijft helaas een lawaaiig stukje Spanje waar we slapen. Gelukkig hebben we samen energie voor twee...

De dag begon met koffie, zoals alle goede dagen. Ons eerste uitstapje van de dag (met de bus deze keer; nadat we gisteravond een meisje uit de metro geduwd zagen worden konden we ondergronds vervoer nog even niet aan) was naar de "LOST" bar. Voor de oudere lezers: "LOST" was een serie waar Amber en ik in onze jongere jaren graag naar keken. Oké, de DVD's worden vandaag de dag misschien nog steeds regelmatig grijzer en grijzer gedraaid. En oké, misschien doe ik dat vaker dan mijn mooiere helft.

In ieder geval: ik kreeg best een kick bij het zien van de Dharma deur, het Oceanic vliegtuig en de Egyptische tekeningen waar de bar van binnen mee versierd was. Helaas had "Bharma" zijn sfeer in de loop der jaren blijkbaar lichtelijk (vergeef me) verloren. We bestelden een cola, maakten wat foto's en vertrokken.

Qua planning had het vandaag beter gekund. Onze voorbestelde tickets voor de Sagrada Familia golden vanaf 15:00, dus we hadden wat tijd over. Deze besloten we te besteden aan het zoeken naar souvenirs en een plek om te eten. Helaas, geen "LOST" lunchrooms in het centrum. Ik moest het doen met een vier maanden oude hotdog terwijl Amber ongemakkelijk de vetrandjes van haar stokbroodje serranoham trok. We hebben weleens lekkerder gegeten.

Hoewel we 26 jaar te vroeg naar Barcelona kwamen om de complete ervaring mee te kunnen maken is de Sagrada Familia zelfs in 2017 al een prachtding, hoor. "Ogen komen tekort" zou het meest passende cliché zijn in dit geval. Gelukkig droeg ik mijn camera om mijn nek. Als je de buitenkant uitgebreid en van alle kanten hebt gezien (waar zat die verdraaide ingang nou?) kan de binnenkant natuurlijk alleen maar tegenvallen. Toch was ook die kant van het gebouw bijzonder om te zien. En joh, wat een kléúren, hé!

Ook na de Sagrada Familia bleef wat tijd over. Het restaurant waar we wilden eten ging, net als alle andere restaurants in de stad waar je zou willen eten, pas om 19:00 open. We liepen wat rond; Amber met trek en ik met een verlangen naar een warme jas. Had ik Spanje toch weer overschat!

We aten bij Cera 23 (zowel de naam als het adres van het restaurant; zo creatief), waar we natuurlijk de keuze kregen om een drankje te bestellen. Kom maar door, hoor, met die margaritas! Na het heerlijke voorgerecht volgde het heerlijke hoofdgerecht; voor Amber risotto en voor mij - verrassing - draadjesvlees (dat woord kende ik nog niet in het Engels). Daarna volgde een heerlijk toetje en een minder positieve rekening.

Met een gratis drankje, dat wel.